Naaalala ko yung kuya ko noong panahong nagbabalik loob pa lang sya. Dumalo kami ng paghahanda sa sta cena. Kahit alam nyang hindi sya makakatanggap, dumalo sya kasama ko at sumamba kami. Tinugtog itong 435. Nakita ko lumuha yung kuya ko. Durog na durog ang puso ko noon. Nagmamakaawa ako sa Ama patawarin kami sa kasalanan, at nagsusumamo sa Kanya na sana makabalik ang kuya ko. Masakit ang palo ng Ama, pero hinding hindi kami lalayo sa Kanya, at hindi magsasawa na magmakaawa at humingi ng tawad.. palaging maghihintay sa Kanyang pagtugon, at Kanyang pagsaklolo. Salamat po Ama, nakabalik ang kapatid ko.

Number of people who wants Johannus Organ

Who cried and missess Worship Service in the house of worship

435, ito yung tinutugtog ng organista habang nasa pagsamba ako. Nung araw na yun buhos ang luha ko dahil sa mabigat na pagsubok ang dinanas ko. Nagkasakit ang isa sa pinakamamahal kong tao sa buhay ko, wala pa akong pera nun... Yung pinipigilan ko ang hagulgol ko dahil ayokong makaabala pero hindi talaga mapigilan ang iyak ko. Sabi ko sa Ama, medjo pagod na ako talaga kung pwede lang kunin na nya ako. Napapagod na ako maglakbay hindi ko na kinakaya ang mga tiisin, mga pagsubok. Takot na Takot na ako sa mga nangyayari sa mundo. Mga malulubhang karamdaman na lumaganap sabayan pa ng hirap. Napakalamig ng nararamdaman ko. Pagod na pagod na ako. Inisip ko nung sandaling yun yung bayang banal yung wala ng luha, wala ng problema. Gusto ko doon. Gusto kong makasama ang Ama sa Bayang Banal. Ayoko na dito sa mundo, maraming mga nang uusig, maraming mga pagluha...maraming tao pa ng pilit kang ibababa dahil sa pagiging Iglesia Ni Cristo... Lahat ng masasakit na salita... Binuhos ko lahat ng sakit sa sandaling iyon na nanalangin ako na sana tulungan ako ng Ama na samahan Niya ako lage... Na makaya ko dahil sa tulong Niya... Marami na akong napagdaanan pero kailanman hindi Niya ako binitiwan kaya nagpapasalamat ako dahil Iglesia Ni Cristo ako. Dito naturuan ako kung sa mga tunay na aral. Nabigyan ako ng pagkakataon na makilala ang tunay na Ama. Higit sa lahat ang makasa sa pangako sa Bayang Banal... Nung sandaling iyun pagkatapos ng panalangin ko, hindi ko alam kung bakit pero nakapagaan ng pakiramdam ko... Mahal na Mahal talaga ng Ama ng mga anak Niya... Inaalis Niya ang mga tinik sa puso... Ngaong dalawang taon na ang nakakaraan at yung taong minahal ko ay malakas na ulit... Masaya ako dahil tinupad ng Ama ang pangako Niya na hindi Niya pababayan ang mga lingkod Niya... At ako patuloy pa rin sa aking mga tungkulin............. Minsan sa buhay hindi maiiwasan ang mga pagsubok kahit Iglesia Ni Cristo ka. Tayong mga kaanib ay mas grabe pa ang mga pagsubok sa atin para lubos na mapatunayan na tayo talaga ay matatag... Kaya lage akong nagpapasalamat sa Ama dahil sa mga panahon na halos bumitiw na ako ay hindi Niya ako binibitiwan.... Nangangako naman ako na lagi akong magpakatatag ano man ang dumating sa buhay ko, at magpapasakop sa pamamahala ng Iglesia..... Mahal ko ang aking pagka Iglesia Ni Cristo... Mahal ko ang AMA.... Mabuhay ang IGLESIA NI CRISTO

Unang inawit po ito Sa BNH2k17. Ito yung unang pagkakataon taon na isa ako sa nag lead na maglakad sa prosessional hymn. At ito rin po yung huli kong Tupad bilang mang-aawit dhil isa ako sa nagkapalad na lulusong sa BNM..

"Kung akala natin ay di na makakaya iyuko ang ating ulo, tumawag sa Ama. Kahit masakit ang palo ng pagsaway niya tayo'y minamahal pa rin ng ama" ang sarap awitin. Habang buhay kong dadalhin ang aking pagkaiglesia ni cristo ️

Miss na miss ko nang Tumupad️

Organista from Tijuana Mexico po!

ngayong narinig ko itong awit na ‘to grabe ang tulo ng luha ko. kahapon po sobrang bigat ng pakiramdam ko matapos kong malaman na hindi ako maaaring makapag asawa ng ministro na tunay namang pangarap ko mula noon, may nakapagsabi sa akin na kailangan masiglang kaanib ang magulang ng babaeng pakakasalan ng regular na manggagawa o ministro. hindi ko alam kung ayon ba ang dahilan ng biglaang tila kawalan ko ng gana sa lahat o ang katotohanang wala ni isa sa mga magulang ko ang masiglang kaanib. buong gabi akong umiiyak, nilagpasan ko ang pananalangin na lagi kong ginagawa. nagtatampo ako sa Ama, kahit sa pagkain hindi ko magawang manalangin. aaminin kong may parte sa akin na umaasa sa magagawa ng panata pero nung araw na iyon tila wala ako sa sarili sa bigat ng nararamdaman, parang lahat ng bagay sumasalungat sa kagustuhan ko, na parang lahat ng bagay hindi pupwede kapag ako na.

Pinaka masakit sa lahat kapag hindi mo maramdaman ang Ama, at pinaka masarap sa lahat, saglit lamang ang kaniyang galit, ang pag-ibig niya'y walang hanggan.

Nice songs greetings from Riverside local district of Orange County God Bless

Di dahil sa ikaw'y pinabayaan na Kundi tinuturuan kang magtiwala pa. ️

Gaya ng panalangin ko sayo Ama. Kung papaano mo po Iningatan at pinagaling Ang Anak ko nong nasa ICU pa sya, Sana Ganon mo din po sya Samahan sa paglaki Nya. gabayan mo kaming mga magulang Nya maturo namin sakanya Ang mga Banal mong salita.

This is the first hymn that I've heard when I attended my first INC Church Service.

Salamat sa pagkakataon na makita ko ito sa YT. Ngaun in times of my solitude, pwedeng pakinggan ng paulit ulit. ️